Het lijkt of we in Nederland bang zijn voor lange woorden. Onjuist spatiegebruik grijpt om zich heen. Dat is jammer, want de regels voor het gebruik van spaties bij zelfstandige naamwoorden zijn eigenlijk heel eenvoudig.In het Nederlands schrijf je samenstellingen van zelfstandige naamwoorden (woorden die ook zelfstandig kunnen bestaan) aan elkaar. Denk maar eens aan de woorden 'schrijf' en 'fout'. Deze woorden kun je samenvoegen tot de samenstelling 'schrijffout'. Hetzelfde geldt voor samenstellingen die bestaan uit meerdere woorden. Zo schrijf je 'schrijffoutcorrectie', 'Rabobankrekening', 'Calvépindakaasreclame', 'derdewereldland' en 'langetermijnstrategie'.

Rode glazen?

Worden woorden door bijvoorbeeld de lengte of door een klinkerbotsing onleesbaar, dan mag je een koppelteken toevoegen, maar een spatie is altijd fout! Je breekt dan een samengesteld woord in tweeën en vaak verandert hierdoor ook de betekenis. Het verschil tussen het 'oudekaasbroodje' en het 'oude kaasbroodje', het verschil tussen wel en niet verkopen. Op internet vind je talloze voorbeelden van fout spatiegebruik.

Misschien voelt dit onlogisch, maar dat is het niet. Waarom zou je 'telefoontoestel' wel aan elkaar schrijven, maar 'telefooncentralemedewerker' niet? Een verklaring hiervoor kan zijn dat we in het Engels samenstellingen vaak als losse woorden schrijven. Bestaat een samenstelling uit Engelse en Nederlandse woorden, dan gelden nog steeds de Nederlandse spellingsregels. En dus schrijf je 'contentmarketingspecialist' en 'internetapplicatie'.

Uitzonderingen spatiegebruik

Helaas geen tekstspecialist...

Een samenstelling met een eigennaam vormt de enige uitzondering. De eigennaam (inclusief de spatie) vormt dan een eenheid waarvan de spelling niet verandert. De eigennaam en de rest van de samenstelling worden aaneengeschreven. Tussen de eigennaam en de rest van het woord mag je voor de duidelijkheid een spatie plaatsen, en dus schrijf je 'Calvépindakaasreclame', maar 'Tweede Kamerlid' en 'Albert Heijn-filiaal'.

Hippopotomonstrosesquippedaliofobie

Vliegende insectenspray? Zet 'm goed vast!

De officiële naam van de angst of fobie voor het lezen van of begrijpen van lange woorden is hippopotomonstrosesquippedaliofobie (laat dat nu net weer een lang woord zijn). Veel mensen vinden het lastig om een lang woord goed uit te spreken of goed te schrijven. Lange woorden voelen onnatuurlijk. Bij mensen met een langewoordenangst of hippopotomonstrosesquippedaliofobie (35 letters) is deze angst buiten proportie. Zij krijgen angstzweet, klamme handen, hartkloppingen of voelen zich misselijk alleen al wanneer zij aan lange woorden denken.